Een overduidelijk zwaar chagrijnige mevrouw stapt de winkel binnen en dondert met enige kracht een verouderd model GSM op de toonbank. Ze snauwt me toe dat het k*tding het niet meer doet. Ze voegt er ook nog aan toe dat ze hier helemaal geen zin en tijd voor heeft. Zwaar mopperend en zeurend geeft ze aan dat er naar gekeken moet worden. Op mijn beurt geef ik aan dat dit ongetwijfeld geen garantiekwestie zal gaan worden. Het was namelijk het model waar je voorheen geen tasjes maar rugzakken voor kon kopen. Dit is wel garantie, beet ze me venijnig toe, want hij stopte zomaar met werken. En ze deed een diepe zucht en mompelde dat ik der dan wel geen verstand van zou hebben. Ik gaf enige uitleg over de garantie termijn en het feit dat dit toestel naar mijn mening in ieder geval al ver voor die tijd de fabriek verlaten had. Wat een onzin stond ik volgens de vrouw te verkopen. Ze had zeker 1200 gulden voor het ding neergelegd een jaar of 6 terug, en dan ga ik lull*n over geen garantie. Ze wilde graag weten of ik wel goed snik was. Na veel vijven en zessen kon ik de vrouw ervan overtuigen dat ook GSM toestellen niet het eeuwige leven hebben en dat de garantie al net zo eindig was.
Dan moest ik er maar na kijken, beet ze me toe. Maar tussen de woorden door had de mevrouw me al zo staan te beledigen en diverse keren aangegeven dat dit schijnbaar een klein k*twinkeltje was waar men nog nooit had gehoord dat de klant koning was, dat ik nou niet meer stond te popelen om haar van dienst te zijn. Dus ik pak het toestel in mijn hand en hou het voor mijn ogen.. Ik geef daarna het toestel terug aan mevrouw en meld erbij dat ik heb gekeken. Mevrouw ontaard in vloeken en bijt me toe dat ze wil dat er goed naar gekeken word. Ik pak het toestel uit haar hand en bekijk de buitenkant iets langer en geef het weer terug. Natuurlijk hier te kort en daar te lang schreeuwt de klant me nog net niet toe dat ze eist dat ik het ding helemaal goed bekijk. Ik pak het toestel weer van haar over en bekijk nu niet alleen de voorkant maar ook de achter en onderkant en geeft het haar weer terug. Ik maak er melding van dat ik niets heb kunnen zien aan het toestel dat voor mij een indicatie zou zijn wat er stuk kon zijn. Mevrouw kookt nu ongeveer over en meent dat wij de kneuzen zijn van heel telecomland. Dat wij niet eens kunnen constateren wat er met het ding aan de hand is. Ik geen mevrouw aan dat ik ook niet door het bodywork heen kan kijken en wij de telefoon aan onze reparatie afdeling zullen doen toekomen. Deze zullen dan proberen uit te vinden wat er loos is. Oke, ze kwam hem dan wel een uurtje later ophalen…….. Ik gaf aan dat dit wel erg snel zou zijn en dat dit niet ging lukken. Ze zou hem minstens een paar dagen kwijt zijn. Natuurlijk was dit niet mogelijk, ze had het ding veel te hard nodig en kon niet zonder. Dan liet ze het er wel bij zitten en pleurde het ding wel in de afvalbak. Ik gaf aan dat ook dan ze niet kon bellen. GEEF ME DAN MAAR ZOâ€ÂN ANDER DING en gooide haar creditcard op de toonbank. Ik vertelde haar dat ze contant kon betalen of pin. De portemonnee ging weer open en er rolde 2 briefjes van 500 euro uit. Schijnbaar had ze zich op eens verenigt met het idee dat een GSM na 6 jaar op kon zijn en deed poeslief. Ze wilde wel een 6310 hebben, met korting……. Ik keek in de prijslijst en deed 40 euro op de prijs en gaf daarna 20 euro virtuele korting. Zo dat was voor alle scheldwoorden en abuse die ze in dat halfuur over ons heen storten. We hebben er een paar blikjes cola en een patatje van gehaald. Dat was mevrouw ons wel schuldig 
www.telemaniac.nl
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
